സ്വാമിയേ.................യ്
ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ ചുമക്കുന്ന മഞ്ചലില്‍
സഞ്ചരിച്ചു ശീലിച്ചൊരെന് ബോധത്തെ
രണ്ടുകാലില്‍ നടക്കുമാറാക്കി നിന്‍
സന്നിധാനത്തിലെത്തിക്കവേണമേ!
ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ ചുമട്ടുകാരെങ്കിലും
ഇന്ദ്രനീഞാന്‍ സ്വതന്ത്രനാണെങ്കിലും
രണ്ടുകാലും- വിവേകവൈരാഗ്യങ്ങള്‍-
മണ്ണിലൂന്നി നടപ്പതെക്കാളുമേ
തണ്ടു, പല്ലക്കിലേറുന്നതാണെന്നു
പണ്ടുതൊട്ടേ ധരിച്ചുപോയ്, വിഡ്ഢി ഞാന്‍!
ശീലമായീ സുഖങ്ങള്‍; ചുമടിന്റെ
കൂലിനല്കി മടിശ്ശീല കാലിയായ്
കാലിനോ ബലം നന്നെക്കുറഞ്ഞുപോയ്
മേലുകീഴു മറന്നൂ ചുമട്ടുകാര്‍!
ഇന്ദ്രനാകാന്‍ കൊതിയില്ലെനിക്കിനി;
ചന്ദ്രലോകവും* ചിന്തയിലില്ല മേ
കെട്ടുമേറ്റി,പ്പടി പതിനെട്ടുമീ-
മുട്ടുകുത്തിയിട്ടായാലുമേറണം -
അത്രമാത്രം- ബലമതിന്നാനന്ദ-
ചിത്ത,നയ്യപ്പ സ്വാമിയേ കാമയേ** !
*******************************
* മരണാനന്തരം ജീവന്‍ ചന്ദ്രലോകത്തിലെത്തിടും
വിണ്ടും ദേഹമെടുക്കും മു-മ്പെന്നു മീമാംസകം മതം
** ആശിക്കുന്നു...
"നത്വഹം കാമയേ രാജ്യം ന സ്വര്‍ഗ്ഗം നാപുനര്‍ഭവം
കാമയേ ദു:ഖതപ്താനാം പ്രാണീനാമാര്ത്തിനാ‍ശനം" എന്ന് പ്രാര്ഥീച്ചത്
രന്തിദേവനല്ലേ?
2 comments:
ഹാ..!!
ആശംസകള്‍! ഒരു നല്ല കവിതകൂടി. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍!
Post a Comment