കൃഷ്ണമണികള്‍

സ്വാദീയസീ

“ഉമ്മ വച്ചിടണമെങ്കില്‍ നീ തരികവെണ്ണ, മാലയിതു ചൂടുവാന്‍

സമ്മതിപ്പതിനു വെണ്ണ, ഞാന്‍മുരളിയൂതുവാനുരുള വേറെയും”

അമ്മയോടു മണിവര്‍ണ‍നോതിയതറിഞ്ഞു ദേവമുനിസങ്കുലം

ബ്രഹ്മസാധന വെടിഞ്ഞു വല്ല വഴിതേടി, വല്ലവികളാകുവാന്‍!

കണ്ണന്‍

മണ്ണിലുണ്ടു, കരിവിണ്ണിലുണ്ടു, കളിയാടിടുന്ന കലമാനിലും

കണ്ണടച്ചു നറുപാല്‍കുടിയ്ക്കുമൊരുപൂച്ച, പൂ, പുഴ,പശുക്കളില്‍-

കണ്ണിനുള്ള വിഷയങ്ങളായവയിലൊക്കെ രാധികയറിഞ്ഞതാ

വെണ്ണ കട്ടവനെ;യന്നുതൊട്ടു ഹരി,കണ്ണനെന്ന വിളി കേട്ടുപോല്‍!

നിത്യവസന്തം

ചെന്താര്‍ച്ചുണ്ടാ മുളംതണ്ടിനു മധുവഴിയുംചുംബനം നല്‍കിയാല-

പ്പൂന്തേനേന്തും സമീരന്‍തൊടുമളവു കുളിര്‍ത്തേതു പുല്ലും തളിര്‍ക്കും;

കന്ദര്‍പ്പാസ്ത്രങ്ങളാകാന്‍ വിടരുമലരു, പൂക്കൂട ഗോപീഹൃദന്തം;

വൃന്ദാരണ്യത്തെ വര്‍ഷം മുഴുവനുമണിയിച്ചൂ മുകുന്ദന്‍, വസന്തം!

അനന്തരാമന്‍വക്കീല്‍

“ഉണ്ണിക്കൃഷ്ണനു തൊട്ടിടാന്‍കഴിയുകില്ലത്രയ്ക്കു പൊക്കത്തിലാ-

ണമ്മേ ഗോപികള്‍കെട്ടിവച്ചതുറി;പാല്‍കട്ടില്ലവ‍ന്‍,നിശ്ചയം”

പാലാഴിത്തിരയാകിലെ,ന്തുറിയിലെത്തെല്ലാകിലെന്തീശ,നിന്‍-

ഗാത്രം താങ്ങുമനന്ത; നഗ്രജവചസ്സങ്കാശഹാസം തൊഴാം!